انتخاب مسیر
انتخاب مسیر یکی از اساسی ترین کارهایی است که یک شخص در زندگی خود انجام میدهد. تا آنجا که می توان گفت انتخاب مسیر یکی از دغدغه های روزانه نوجوانان نیز به حساب می آید.از انتخاب مدرسه گرفته تا انتخاب رشته، دانشگاه و چیزهایی از این قبیل.
هر شخصی در طول زندگی خود سوالاتی روبرو میشود جستجو برای رسیدن به راه و سرانجام آن مسیر را برایش آسان و ساده تر می کند. انتخاب ها از دوران کودکی و تا زمان به پایان رسیدن عمر مان ادامه دارد. انتخاب‌هایی که گاهاً همراه با موفقیت و یا شکست است.
اکثر ما انسان ها در زندگی به دنبال انتخاب ها و مسیرهایی می گردیم که بتواند به بهترین شکل زندگی مان را تغییر دهد و رضایت خاطر داشته باشیم.
زندگی و اهداف هر شخص متفاوت است و دلیل برای زندگی نیز همینطور. هدف است که به زندگی معنا می دهد و به آن روح و تازگی می‌بخشد.
پیدا کردن مسیر زندگی
برای اینکه بتوان بیشتر با انتخاب هایی که میکنیم رو به رو شویم و بتوانیم نتیجه مثبت تر یاد بگیریم باید یک سری سوالات را پاسخ دهیم پاسخ به این سوالات مارا به هدف نزدیک تر می کند.
چه ویژگی های مثبتی داریم؟ انجام دادن چه کارهایی علاقه دارید؟از انجام دادن چه کارهایی لذت میبرید؟ و می خواهید چند سال بعد به چه شخصی تبدیل شده باشید؟
پاسخ به پرسش ها اولین گام برای تعیین هدف و انتخاب مسیر زندگی است. برای دنبال کردن یک هدف باید به طور مداوم و در مدت زمان مشخصی آن انجام داد تا بتوان به نتیجه مطلوب رسید.
به طور مثال اگر می خواهید در یک آزمون شرکت کنید حداقل باید روزی یک ساعت تمرین داشته باشید.
گاهی اوقات والدین مسیر زندگی را برای فرزند خود انتخاب میکنند و می خواهند همانطور که آنها مد نظر دارند پیش برود بدون ذره ای مخالفت و یا حتی مناسب یا نامناسب بودن آن.
معیار و ملاک والدگری چیست؟
والدگری و داشتن فرزند یکی از چالش های پیشروی والدین است. اینکه چگونه می توانند به درستی کودکان شان را تربیت کنند مرز این چالش بسیار بزرگ موفق و سربلند بیرون آیند.
حال سوال اینجاست که چگونه می توانند فرزندانی تربیت کنند که در آینده بتوانند به عنوان یک شخص سالم در جامعه حضور پیدا کنند؟ مهارت هایی برای این پیشبرد اهداف لازم است؟ از کجا می توانند این مهارت ها را یاد بگیرند؟
از آنجا که والدین هر دو مسئول اصلی پرورش اخلاقی فرزند خود هستند رفتار آنها رفتار و عملکرد ایشان با فرزند بر روی افکار باورها افراد احساسات فرزندشان نمایان می شود.
به عقیده برخی از والدین تصمیماتی که در زندگی برای فرزندشان می گیرند بهتر از آن چیزی است که خود فرزند انتخاب می کند. تا آنجا که ممکن است خود مسیر زندگی فرزندشان را به دست بگیرد تا فرزندشان امکان اشتباه خطا و پشیمانی داشته باشد.
در کشور ما مواردی که حساسیت های زیادی دارد والدین می خواهند به بهترین شکل به خواستشون پیش برود انتخاب مدرسه، رشته تحصیلی، انتخاب دوستان و انجام کارهایی که صرفاً خود والدین می خواهند.
تب انتخاب رشته
انتخاب رشته چیزی است که این روزها و شاید در این چند سال بیشتر خودش را نشان داده و حساسیت والدین و گرایش فرزندانشان در رشته علوم تجربی نسبت به سالهای اخیر شدت بیشتری پیدا کرده.
انتخاب رشته پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی رو به رشد بوده و متقاضیان بیشتری را به سوی خود سوق می دهد. پدر مادری که جدا از علایق و خواسته های فرزندشان می خواهند جان ها هم در این بازی شرکت داده شوند سخرانی باشند که در دوره اطراف و فرزندشان باشد.
هر چیزی که ما می خواهیم دنبال کن، رشته هایی که ما برای مناسب می دانیم را انتخاب و ادامه بده حتی اگر به آن علاقه نداشته باشی.
فشار هایی که از جانب پدر و مادر، اطرافیان و همینطور اخباری که هر چند مدت یکبار لرزه به استرس بر جان این دانش آموزان می گذارد قابل وصف است.
مشکلی که با یک یا دو سال پشت کنکور بودن برای آوردن نتیجه مطلوب ، صرف زمان زیاد برای خواندن فشرده و محروم ماندن از تفریح.حال باید برای تغییر این اوضاع و بهتر کردن شرایط چه باید کرد؟
وظایف ما در قبال کودکان
اینکه ماه رفاه حال فرزندمان را می خواهیم و به هیچ عنوان حاضر نیستیم حتی ذره ای ناراحت شوند، باید به این نکته توجه کنیم که به خواسته هایش چیست براساس صدایی که دارد او را در پیشبرد اهدافش همراه و سوق دهیم.